In dit artikel beschreef ik al in een vogelvlucht de voordelen van babydragen. Deze keer wil ik het graag hebben over hoe dragen kan helpen bij huilen.

Huilen

Huilen* is normaal babygedrag; het heeft namelijk een belangrijke functie in de regulatie tussen ouder en baby. Je baby huilt om ervoor te zorgen dat je tegemoetkomt aan zijn behoeftes. Een baby huilt bijvoorbeeld als hij honger heeft of als zij behoefte heeft aan lichaamscontact. Het huilen veroorzaakt een stressreactie bij de ouder¹, waardoor je niets liever wilt dan het huilen te laten stoppen. Huilen bevordert het sterkst van alle babysignalen nabijheid en zorgen!

Responsief ouderschap

Wanneer je als ouder tegemoetkomt aan de behoeftes van je baby, noem je dat responsief ouderschap. Uit onderzoek blijkt dat baby’s waarbij de ouders responsief handelen minder huilen dan baby’s waarbij de ouders hun huilende baby deels negeren^2,3. Ook in de Richtlijn Excessief huilen van het Nederlands Centrum Jeugdgezondheid vinden we het volgende terug: ‘Excessief huilen ontstaat door gewoonten die niet aansluiten bij de biologie van baby’s en ouders. Deze gebruiken komen vooral voor in geïndustrialiseerde samenlevingen waarin fysieke nabijheid en veelvuldig voeden niet de gewoonte is bij de meerderheid van de bevolking en (kortdurend) negeren van huilen daarentegen bij de meerderheid wel voorkomt (Zeifman 2001a). Baby’s worden in geïndustrialiseerde landen in de eerste drie maanden gedurende éénderde van de uren dat de baby wakker is, gedragen (Lozoff and Brittenham 1985), terwijl dat in sommige niet geïndustrialiseerde landen 80 tot 90% van de tijd is (Konner 1976)’⁴.

Babydragen

Babydragen kan op verschillende manieren bijdragen aan het verminderen van huilen. Dragen maakt het responsief reageren op je baby makkelijker: je voelt en ziet veel sneller waar je baby op dat moment behoefte aan heeft, waardoor je erop kunt reageren voordat je baby gaat huilen. Zo pik je bijvoorbeeld direct de eerste hongersignalen op.

Een hele belangrijke reden voor baby’s om te huilen is gebrek aan nabijheid en lichaamscontact. Donald Woods Winnicott, kinderarts en psychoanalyticus, zei: ‘There is no such thing as a baby, there is a baby and someone.’ Hiermee wilde hij zeggen dat een baby alleen veilig is, als er iemand is die voor hem zorgt. Je baby, die nog niet weet dat hij een eigen persoon is, heeft jouw lichaamscontact nodig om zich veilig te kunnen voelen. Uit een onderzoek naar responsief ouderschap bleek dan ook lichaamscontact met moeder het meest effectief in het stoppen van het huilen². Met het gebruik van een drager kun je je baby deze veiligheid bieden, terwijl je zelf je handen vrij houdt.

Uit ervaring weten de meeste ouders wel dat hun baby het snelste kalmeert als ze vastgehouden wordt terwijl moeder of vader heen en weer loopt. In 2013 werd dit onderzocht: baby’s stopten direct met huilen en hun hartslag daalde als ze door hun wandelende moeder vastgehouden werden⁵. Een draagdoek of draagzak geeft een ouder de mogelijkheid om hun baby vast te houden tijdens het wandelen, zonder pijn te krijgen in armen of rug.

Toch kan een baby soms ontroostbaar zijn, ondanks al je inspanningen en zonder duidelijke oorzaak, en kan zelfs je aanraking en  bewegingen je baby niet laten stoppen met huilen. Ook dan is babydragen helpend: je baby mag zijn verdriet uiten in de nabijheid, veiligheid en troost van degenen waar hij het meest van houdt.

Draagconsulent

Om ouders te helpen bij het dragen kan een draagconsulent ingeschakeld worden. Een draagconsulent is opgeleid om ouders te helpen bij het kiezen van de juiste draagmethode en het juiste gebruik hiervan. Een draagconsulent bij jou in de buurt vind je hier.

*Indien huilen veroorzaakt wordt door ziekte of pijn, valt dit niet meer onder ‘normaal huilen’ en is het raadplegen van een arts noodzakelijk.

Medische commissie: medischecommissie@draagdoekconsulenten.nl

1. Why do babies cry? Scott-Jupp R. Arch Dis Child 2018;103:1077–1079
2. Infant crying and maternal responsiveness. Silvia AA. Bell and Mary D. Salter Ainsworth. Child Development, 1972, 43, 1171-1190
3. Infant Crying and Sleeping in London, Copenhagen and When Parents Adopt a”Proximal” Form of Care. Ian St James-Roberts, Marissa Alvarez, Emese Csipke, Tanya Abramsky, Jennifer Goodwin and Esther Sorgenfrei. Pediatrics 2006;117;e1146
4. Richtlijn Excessief huilen (2013, multidisciplinair). W. la Haye, A.C. Engelberts, I.K.F. Tiemens-van Putten, L.A. van Vlimmeren, M. de Ruiter, P.L.B.J. Lucassen, S. Nossent, M. van Noort, H.B.M. van Gameren-Oosterom, M.M. Boere-Boonekamp, M.P. L’Hoir, B.E. van Sleuwen. https://www.ncj.nl/richtlijnen/alle-richtlijnen/richtlijn/excessief-huilen 
5. Infant Calming Responses during Maternal Carrying in Humans and Mice. Gianluca Esposito, Sachine Yoshida, Ryuko Ohnishi, Yousuke Tsuneoka, Maria del Carmen Rostagno, Susumu Yokota, Shota Okabe, Kazusaku Kamiya, Mikio Hoshino, Masaki Shimizu, Paola Venuti, Takefumi Kikusui, Tadafumi Kato, and Kumi O. Kuroda. Current Biology 23, 739–745, May 6, 2013